Αναδημοσιεύτηκε από την ΠΗΓΗ:www.osarena.net Constantinos

Κατηγορία: Πληροφορική

Δημοσιεύθηκε : 10 Νοεμβρίου 2015

Επισκέψεις: 2866

Σε αυτό το άρθρο, θα δούμε τι είναι το Cloud Computing, πως λειτουργούν οι υπηρεσίες cloud, τι πρέπει να ξέρετε για αυτές, πόσες μπορείτε να εγκαταστήσετε (η όχι), τι παρέχουν και τελικά τι ισχύει η δεν ισχύει με όλα όσα λέγονται, καθώς και κάποιες ενημερωτικές πληροφορίες σχετικά με το Cloud. Ένα άρθρο που το θεωρήσαμε αναγκαίο, την εποχή που ολοταχώς το desktop μας, τρέχει προς το cloud και όχι το αντίθετο. -Για πιο εύκολη ευρετηρίαση, το άρθρο είναι κατηγοριοποιημένο. Πιο συγκεκριμένα, αυτά που θα δείτε είναι:

1. Είναι το Cloud, κάτι νέο;
2. Tι είναι το Cloud Computing;
3. Το μέγεθος και τα όρια του Cloud;
4. Εναλλακτικοί και χρήσιμοι τρόποι χρήσης των Cloud υπηρεσιών.
5. Και που μπορούμε να βρούμε τέτοιες υπηρεσιες cloud;
6. Μπορώ να φτιάξω το δικό μου Cloud; (Cloud servis σε δικό μας server-Τρόποι και πλεονεκτήματα/μειονεκτήματα κατά περίπτωση)
7. Τι ισχύει για τις Cloud υπηρεσίες: Αλήθειες και Ψέματα (6 βασικά σημεία).

Σε κάθε περίπτωση, όπου υπάρχουν ορολογίες που δεν υποχρεωτικό να είναι γνωστές σε όλους δίνεται επεξήγηση. Ενδιάμεσα δίνονται και διάφορα μικρά tips, καθώς και όλα τα υποστηρικτικά links, σε προηγούμενα άρθρα, για οτιδήποτε σχετικό με τα αναφερόμενα, μπορεί να χρειαστείτε.

Μιλώντας για cloud στην προκειμένη, αναφερόμαστε στην τεχνολογία εκείνη που επιτρέπει στο χρήστη να χρησιμοποιεί λογισμικό, υπηρεσίες και δεδομένα τα οποία δεν είναι αποθηκευμένα σε δικό του υπολογιστή, ο οποίος μπορεί να βρίσκεται στο σπίτι ή στο γραφείο του για παράδειγμα. Απαραίτητο συστατικό του cloud computing είναι η ύπαρξη του internet, μέσω του οποίου απολαμβάνει κανείς τις υπηρεσίες που προσφέρονται. Η τεχνολογία αυτή καθιστά δυνατή τη διάθεση προϊόντων λογισμικού με τη μορφή Software as a Service, δηλαδή λογισμικού το οποίο χρησιμοποιούμε χωρίς να έχουμε αγοράσει, αλλά πληρώνοντας ένα μίσθωμα, ή χρησιμοποιώντας τον δωρεάν παρεχόμενο χώρο που συνήθως προσφέρουν αυτές οι υπηρεσίες.

Είναι το Cloud, κάτι νέο;

Χμμμ... και ναι και όχι. Αν θέλαμε να είμαστε ακριβείς, αυτό που σήμερα ονομάζουμε Cloud Computing, είναι η συνέχεια του αρκετά παλαιότερου Application Service Provisioning (ASP), τ' οποίο ομολογουμένως, δεν είχε και καλή τύχη. Όμως, πλέον το σύγχρονο cloud είναι διαφορετικό, καθώς ενσωματώνει κάποιες τεχνολογίες τις οποίες το ASP, δεν είχε. Μια θεμελιώδης διαφορά, είναι πως το cloud δεν ανήκει σε κάποιον, εν' αντιθέσει με παλιές εφαρμογές ASP. Στην προκειμένη νοικιάζεις την χρήση του χώρου που αποκτάς και είσαι ιδιοκτήτης των δεδομένων σου και μόνο αυτών.
Οι υπολογιστικοί πόροι του παρόχου χρησιμοποιούνται για να εξυπηρετήσουν πολλαπλούς καταναλωτές με τη χρήση του μοντέλου πολλαπλών μισθωτών (multi-tenant), με τους διάφορους φυσικούς και εικονικούς πόρους να ανατίθενται δυναμικά και εκ νέου ανάλογα με τη ζήτηση των καταναλωτών. Υπάρχει μια αίσθηση ανεξαρτησίας από τον τόπο στο γεγονός ότι ο πελάτης δεν έχει γενικά κανέναν έλεγχο ή γνώση σχετικά με την ακριβή τοποθεσία των παρεχόμενων πόρων, αλλά μπορεί να είναι σε θέση να προσδιορίζει την τοποθεσία σε ένα υψηλότερο επίπεδο αφαίρεσης (πχ. χώρα, κράτος, ή datacenter).
Παραδείγματα πόρων αποτελούν οι αποθηκευτικοί χώροι, η επεξεργασία, η μνήμη, το bandwidth του δικτύου, καθώς και οι εικονικές μηχανές. Ένας καταναλωτής μπορεί να δεσμεύσει από μόνος του τους υπολογιστικούς πόρους που χρειάζεται, όπως χρόνο στον server και αποθηκευτικό χώρο στο δίκτυο, ανάλογα με τις ανάγκες του αυτόματα, χωρίς να απαιτείται ανθρώπινη αλληλεπίδραση με το φορέα παροχής κάθε υπηρεσίας. Οι δυνατότητες είναι διαθέσιμες μέσω του δικτύου και προσβάσιμες μέσω τυποποιημένων μηχανισμών που προωθούν την χρήση από ετερογενείς thin ή thick client πλατφόρμες (π.χ. κινητά τηλέφωνα, φορητούς υπολογιστές και PDAs).
Το άλλο και σημαντικό που κάνει την τεράστια διαφορά, είναι πως το cloud διαθέτει virtualization, τ' οποίο τα τελευταία χρόνια κάλπασε σε εξέλιξη. Με την χρήση επιτυγχάνεται μια ισότητα και εξοικονόμηση πόρων, καθώς ο καθένας χρησιμοποιεί μόνο αυτό που θέλει (και όποτε το θέλει). ενώ το υπόλοιπο, κάποιοι άλλοι και αντίστοιχα.
Οι πόροι μπορούν να δεσμευτούν προς χρήση γρήγορα και ελαστικά, σε ορισμένες περιπτώσεις αυτόματα, έτσι ώστε να εμφανιστούν άμεσα ως μη διαθέσιμοι (scale out) και επίσης να αποδεσμευτούν γρήγορα για να εμφανιστούν ξανά ως διαθέσιμοι (scale in). Για τον καταναλωτή, οι διαθέσιμες δυνατότητες για δέσμευση και χρήση συχνά φαίνεται να είναι απεριόριστες και μπορούν να αγοραστούν ανά πάσα στιγμή και σε οποιαδήποτε ποσότητα.

[info:] Με τον όρο virtualization εννοούμε την τεχνολογία με την οποία τα φυσικά συστήματα μετατρέπονται σε ιδεατά (virtual machines). Κάθε φυσικός πόρος (επεξεργαστική ισχύς, μνήμη, δίκτυο, storage κλπ.) γίνεται ένας ενιαίος πόρος και μοιράζεται ταυτόχρονα σε πολλά εικονικά συστήματα. Για μια λύση virtualization χρειάζονται τα εξής μέρη:

• Κατάλληλος εξοπλισμός hardware
• Λογισμικό virtualization (hypervisor)
• Λογισμικό διαχείρισης

Με το virtualization το hardware διαχωρίζεται από το software (λειτουργικά συστήματα και εφαρμογές). Ο hypervisor είναι ένα νέο επίπεδο «virtualization layer» μεταξύ του hardware και του software, που ενοποιεί τους φυσικούς πόρους και τους διαμοιράζει στα ιδεατά συστήματα με τρόπο διάφανο. Τα ιδεατά συστήματα συνεχίζουν να νομίζουν ότι επικοινωνούν απευθείας με το hardware, αλλά στην πραγματικότητα επικοινωνούν με το virtualization layer. Αυτό επιτρέπει τη μετακίνηση επεξεργαστικής ισχύος, μνήμης ή και storage από ένα virtual machine σε άλλο εν ώρα λειτουργίας και σύμφωνα με τις ανάγκες. Το αποτέλεσμα είναι η καλύτερη εκμετάλλευση των πόρων συνολικά, μεγάλη εξοικονόμηση ενέργειας και φυσικού χώρου και ευκολότερη διαχείριση της υποδομής. Σήμερα το virtualization έχει διεισδύσει σε πολλές επιχειρήσεις, αλλά αναμένεται ότι γρήγορα τα περισσότερα συστήματα θα γίνουν ιδεατά, καθώς οι απαιτήσεις για αποδοτική χρησιμοποίηση του hardware, μείωση της ηλεκτρικής κατανάλωσης και αναγκών ψύξης, γίνονται όλο και πιο επιτακτικές.

Και τέλος, μια καλύτερη εξισορρόπηση στα παραπάνω έρχεται με το multi-tenancy που διαθέτει το cloud, με το οποίο χρήστες διαφορετικών λειτουργικών συστημάτων, διαφορετικών χωρών, κλπ, χρησιμοποιούν το ίδιο σύστημα και σε πολλές περιπτώσεις και την ίδια βάση δεδομένων. Τα συστήματα cloud ελέγχουν και βελτιστοποιούν αυτόματα τη χρήση των πόρων, αξιοποιώντας μια δυνατότητα μέτρησης σε κάποιο επίπεδο αφαίρεσης που είναι κατάλληλο για το είδος της υπηρεσίας (πχ. αποθήκευση, επεξεργασία, bandwidth, ενεργοί λογαριασμοί χρηστών).
Η χρήση των πόρων μπορεί να παρακολουθείται, να ελέγχεται, και να παρουσιάζεται με τη μορφή reports, παρέχοντας διαφάνεια τόσο για τον πάροχο όσο και για τον καταναλωτή της χρησιμοποιούμενης υπηρεσίας.

[info:] Η αρχή τoυ multitenancy δεν είναι καθολικά αποδεκτή και στηρίζεται στη βιομηχανία λογισμικού, και αυτό μπορεί να είναι μια πηγή ανταγωνιστικής διαφοροποίησης.